onze laatste daagjes in Borneo
Door: NatuurlijkSamenDoen
Blijf op de hoogte en volg Monique
31 Oktober 2018 | Maleisië, Kota Kinabalu
Lieve lezers,
Vrijdag 26 oktober zijn we met een lokale bus naar Kota Kinabalu vertrokken, een busreis van 6 uren.
Geen toerist te bekennen, alleen wij twee! Heerlijk tussen de lokale mensen, die in en uit stappen en soms ook het hele eind meereizen om bijvoorbeeld in de grote stad hun familie te bezoeken of jongeren die daar naar school gaan. Tijdens deze stops komen er vrouwen binnen, die dan dingen aan je willen verkopen, zoals fruit en vis! (stinkt een uur in de wind als ze met dat zakje voor je neus komen).
Ergens in een soort van achterstandswijkje hadden we een verblijfje gevonden. De jongen die ons hielp, had zijn soort van kantoortje onder de trap. Heel primitief, maar het functioneerde wel!
Op de kamer gekomen, concludeerden we dat het een heel bijzonder schone kamer was!! Hadden we eerlijk niet zo verwacht. Zo zie je maar, dat de buitenkant niets zegt! Eerder een keer een aan de buitenkant sjiek hotel genomen en de kamer was super smerig! En hier in een achterstandswijk een superschone kamer! Uiteraard niets geen luxe ofzo, maar gewoon weer twee bedjes en een doucheje. We waren er erg blij mee!
Lekker gaan eten bij een India’s restaurantje op de hoek waar alleen maar buurtbewoners te bekennen waren en hebben wij van een heerlijke maaltijd genoten.
’s Avonds een wandeling gemaakt aan een soort van boulevardje met een aantal restaurants en barretjes. Kota Kinabalu is best een grote stad, dus je zag meer toeristen hier.
We eindigden onze avond traditioneel met een paar potten jokeren!! Gezellig!!
Zaterdag 27 oktober zijn we naar de watervallen gegaan net buiten de stad in de jungle, waar veel plaatselijke mensen gezellig bij elkaar komen.
Wat een pret hebben we daar gehad zeg!
Een heel geklauter, maar dan heb je ook wat. Op 3 verschillende plekken kon je lekker onder de waterval staan en bij eentje kon je van een grote rots af springen! Dat deed ik vroeger altijd met Gijs en Job, dus ja dat wilde ik weer eens beleven!! Lauran vind t dit gelukkig ook allemaal even leuk om te doen, dus we naar die rots geklauterd en springen maar. De plaatselijke mensen juichten ons toe, ook zij sprongen er van af. Even voelden we ons één van de grote familie die daar was. Superleukkk!
Toen we weer weg gingen, dronken we bij ‘omaatje’ die beneden zat een lekker bakje koffie met nootjes, hihihi!!
Lauran en ik zijn lekker onze weg weer gegaan. Gewandeld en gewandeld. We kwamen een heel klein dorpje tegen, wat er een beetje verlaten uitzag, maar toen we daar ‘binnen’ liepen…werden we vriendelijk onthaald door een vrouw met haar gezin. Ze vroeg waar we vandaan kwamen en vertelde dat ze bijen hield voor honing. We mochten in de soort van korven kijken en het krioelden van de bijen. Lauran was helemaal in zijn hum. Hij zou graag zelf ook bijen houden, maar in Nederland is dat niet zo makkelijk allemaal, daarbij zijn de bijen helaas aan het uitsterven, terwijl we de bijen erg hard nodig hebben voor de bestuiving van planten en bloemen!!
We mochten eens proeven van de honing, jummiejummie, wat een lekkernij!!! Zooooo puurrrr!!!
Na een gezellig praatje en wandelingetje door het dorpje besloten we maar eens richting huis te gaan.
We hadden afgesproken, dat we nog een uur zouden lopen en daarna een taxi lieten komen.
Zo gezegd zo gedaan, maar die taxi kwam niet in dat gebeid waar wij waren.
Goed, dan is er maar 1 mogelijkheid, en dat is liften!. Vrijwel meteen stopte er een grote pick-up en mochten we mee. Een supervriendelijke jongeman, die op weg was naar zijn familie om daar te gaan eten. Vertelde veel over zijn familie en over Borneo. Ruim een uur duurde het al bij al, we kwamen in de stad vast te zitten in het verkeer. Maar bij genoeg gesprekstof was dat voor ons drie geen probleem. De jongeman vertelde het superleuk te hebben gevonden ons mee genomen te hebben en wij waren hem ook erg dankbaar uiteraard en hebben hem geld geven voor in het spaarpotje van zijn dochtertje.
Die avond weer lekker bij de Indiase ‘buurtjes’ gegeten!
De volgende dag zijn we na het ontbijt naar de haven van Kota Kinabalu gegaan en gekeken of we met een boot naar het eiland konden waar ziplinen gedaan wordt. Dat lukte!
Voordat je aan de zipline gaat, loop je eerst een stuk het bos in en vervolgens wordt je op een plateau in beugels gezet en je krijgt een handvat vast die aan een lange lijn zit en zo ga je met snelheid van eiland naar eiland, over het water!! Superleukkkk!!!
Lauran en ik gingen alle twee gelijk, ieder aan een andere lijn! Wat een plezier weer!!!
Willen we graag nog eens doen, maar dan ééntje die kilometers lang is. Waarschijnlijk weer ergens ver weg, hihi!! Tijdens de route weer naar beneden wandelend kwamen we nog twee grote varanen tegen! Mooie beesten zijn dit, 1 van hen was zeker 3 meter lang. Mooi op de film en foto kunnen zetten.
Enfin nog wat gesnorkeld op dat eiland en lekker gezwommen in het overheerlijke zeewater!
Daarna lekker weer een hapje gedaan en weer terug naar ons kamertje! Lekker geslapen!
Inmiddels maandag 29 oktober en onze neus in de richting naar Kuching gezet, daar waar we onze reis bijna 4 weken geleden begonnen zijn. We hebben een ticket geboekt en na anderhalf uur vliegen zaten we weer in Kuching.
We lieten ons met onze bagage buiten Kuching afzetten in een prachtig gelegen Homestay, in de berg van Santabulong. We hadden namelijk besloten de laatste 3 dagen lekker een beetje te chillen.
Heerlijk!
We hadden geluk, er was een kamer vrij! En wat voor één!! Uitzicht over de jungle, berg en zee. Je kunt het niet verzinnen. De mensen die deze Homestay beheren, namen ons ’s avonds mee om ergens te gaan eten! Zo gaafff was dat…en zo lekkerrr weer. Heerlijk tussen de lokale mensen in.
De volgende dag lekker uitgeslapen en boven op zolder was er een yogazaal. De eigenaar zelf is toevallig ook yoga docent, dus we mochten lekker gebruik maken van deze mooie ruimte. Lauran deed zijn Tai-Chi oefeningen en ik mijn Yoga ritueeltjes. Samen wat ademhalingsoefeningen gedaan en heerlijk een hele poos in stilte gezeten. Voor ons een feest!!!
’s Middags lekker gaan wandelen aan het strand. ’s Avonds beiden nog een Tai-Chi en Yoga sessie gedaan en heerlijk gaan slapen!!
Vandaag 31 oktober, onze voorlaatste dag in Borneo, morgen vliegen we weer naar huis!
We hadden inmiddels gezien, terwijl we gisteren aan de wandel waren geweest, dat je hier nog een trekking kon doen. Dat vonden we wel iets om onze vakantie mee af te sluiten!
Vanmorgen vertrokken en ‘verdwenen’ voor een aantal uren de jungle weer in! We moesten ons van te voren melden en uiteraard ook weer afmelden, toen we er weer uit kwamen.
Poeh, die was best wel pittig hoor!! Heel wat geklim en geklauter. Rechte paden waren er in het geheel niet. Over boomstammen, rotsen, bruggetjes, door water heen, met touwen werken om verder te stijgen, maar ook weer af te dalen. Tjong jonge….wat een trekking, maar wat was die leuk!
Wel écht vermoeiend en dat merkten we op het laatst, we maakten makkelijker uitschuivers, maar ja het had ook geregend, dus alles wat nat en glad. Ook WIJ!!! Als of we net onder de douch gestaan hadden!!
Eind middag kwamen we weer terug en zijn gelijk bij de Homestay in het zwembad gesprongen!
Heerlijke afkoeling!!!
We zijn nu net terug van een lekkere maaltijd in een Foodhall en liggen half van pampus op bed. Hihihi, we gaan zo nog even onze yoga en Tai-Chi sessies doen en dan heerlijk gaan slapen!!
Morgen vertrekken we rond 11.00 naar Kuching!
Daar nog wat struinen, want we vertrekken pas om 18.40 met het vliegtuig.
In Kuala Lumpur en Dubai moeten we overstappen en dan naar Brussel.
Het was voor ons een hele bijzondere fijne vakantie!! We hebben écht van alles genoten!!
Buiten onze avonturen, ook de nodige rustmomenten genomen!
Lauran en ik hebben deze vakantie als meer dan FANTASTISCH ervaren!
Zoveel verscheidenheid op 1 groot eiland!! Heel bijzonder!!!
We hebben heel veel mooie mensen ontmoet, we hebben veel mooie natuur gezien!
We hebben ook niet leuke dingen gezien en meegemaakt, maar dat hoort er allemaal wel bij!!
Alles is onderdeel van het leven!
We hebben 4 dagen voor ons vertrek besloten dat we naar Borneo zouden gaan, we hebben de gehele 4 weken niets gepland, en gewoon iedere keer op ons gevoel af gegaan. Je blijft het gevoel hebben van een zee van tijd, gewoonweg omdat er geen planning is. Wij hebben dat in ieder geval als heel prettig ervaren. Ook hebben we vele toeristische trekpleisters bewust laten gaan en ons écht tussen de lokale mensen bevonden! Op deze wijze kom je op plekken die zo ontzettend mooi zijn en waar de meeste mensen niet het bestaan van weten, omdat men de reisgidsen helemaal uitpluizen.
Niets mis mee hoor, écht niet, want ook dan kom je op mooie plaatsen. Maar het verschil is wel dat je dan veel minder tussen de lokale mensen je bevindt en zij weten juist die plekjes te vinden die vaak misschien niet groot zijn, maar wel groots in beleving!
Natuurlijk hebben wij ook dingen gedaan, waar toeristen waren, maar we menen het ook écht dat de sfeer dan toch anders is! Het van te voren niet weten waar je uitkomt, blijft een heerlijk avontuur!
En proberen wij thuis ook zoveel mogelijk uit te voeren, buiten onze ‘verplichtingen’, maar zien wat de dag je brengt!!
Lieve mensen, bedankt voor het lezen van onze verhalen!
Wij gaan weer lekker naar huis en dat voelt ook weer helemaal goed!!
Tot een volgende reis misschien!!
Liefs,
Lauran en Monique
Vrijdag 26 oktober zijn we met een lokale bus naar Kota Kinabalu vertrokken, een busreis van 6 uren.
Geen toerist te bekennen, alleen wij twee! Heerlijk tussen de lokale mensen, die in en uit stappen en soms ook het hele eind meereizen om bijvoorbeeld in de grote stad hun familie te bezoeken of jongeren die daar naar school gaan. Tijdens deze stops komen er vrouwen binnen, die dan dingen aan je willen verkopen, zoals fruit en vis! (stinkt een uur in de wind als ze met dat zakje voor je neus komen).
Ergens in een soort van achterstandswijkje hadden we een verblijfje gevonden. De jongen die ons hielp, had zijn soort van kantoortje onder de trap. Heel primitief, maar het functioneerde wel!
Op de kamer gekomen, concludeerden we dat het een heel bijzonder schone kamer was!! Hadden we eerlijk niet zo verwacht. Zo zie je maar, dat de buitenkant niets zegt! Eerder een keer een aan de buitenkant sjiek hotel genomen en de kamer was super smerig! En hier in een achterstandswijk een superschone kamer! Uiteraard niets geen luxe ofzo, maar gewoon weer twee bedjes en een doucheje. We waren er erg blij mee!
Lekker gaan eten bij een India’s restaurantje op de hoek waar alleen maar buurtbewoners te bekennen waren en hebben wij van een heerlijke maaltijd genoten.
’s Avonds een wandeling gemaakt aan een soort van boulevardje met een aantal restaurants en barretjes. Kota Kinabalu is best een grote stad, dus je zag meer toeristen hier.
We eindigden onze avond traditioneel met een paar potten jokeren!! Gezellig!!
Zaterdag 27 oktober zijn we naar de watervallen gegaan net buiten de stad in de jungle, waar veel plaatselijke mensen gezellig bij elkaar komen.
Wat een pret hebben we daar gehad zeg!
Een heel geklauter, maar dan heb je ook wat. Op 3 verschillende plekken kon je lekker onder de waterval staan en bij eentje kon je van een grote rots af springen! Dat deed ik vroeger altijd met Gijs en Job, dus ja dat wilde ik weer eens beleven!! Lauran vind t dit gelukkig ook allemaal even leuk om te doen, dus we naar die rots geklauterd en springen maar. De plaatselijke mensen juichten ons toe, ook zij sprongen er van af. Even voelden we ons één van de grote familie die daar was. Superleukkk!
Toen we weer weg gingen, dronken we bij ‘omaatje’ die beneden zat een lekker bakje koffie met nootjes, hihihi!!
Lauran en ik zijn lekker onze weg weer gegaan. Gewandeld en gewandeld. We kwamen een heel klein dorpje tegen, wat er een beetje verlaten uitzag, maar toen we daar ‘binnen’ liepen…werden we vriendelijk onthaald door een vrouw met haar gezin. Ze vroeg waar we vandaan kwamen en vertelde dat ze bijen hield voor honing. We mochten in de soort van korven kijken en het krioelden van de bijen. Lauran was helemaal in zijn hum. Hij zou graag zelf ook bijen houden, maar in Nederland is dat niet zo makkelijk allemaal, daarbij zijn de bijen helaas aan het uitsterven, terwijl we de bijen erg hard nodig hebben voor de bestuiving van planten en bloemen!!
We mochten eens proeven van de honing, jummiejummie, wat een lekkernij!!! Zooooo puurrrr!!!
Na een gezellig praatje en wandelingetje door het dorpje besloten we maar eens richting huis te gaan.
We hadden afgesproken, dat we nog een uur zouden lopen en daarna een taxi lieten komen.
Zo gezegd zo gedaan, maar die taxi kwam niet in dat gebeid waar wij waren.
Goed, dan is er maar 1 mogelijkheid, en dat is liften!. Vrijwel meteen stopte er een grote pick-up en mochten we mee. Een supervriendelijke jongeman, die op weg was naar zijn familie om daar te gaan eten. Vertelde veel over zijn familie en over Borneo. Ruim een uur duurde het al bij al, we kwamen in de stad vast te zitten in het verkeer. Maar bij genoeg gesprekstof was dat voor ons drie geen probleem. De jongeman vertelde het superleuk te hebben gevonden ons mee genomen te hebben en wij waren hem ook erg dankbaar uiteraard en hebben hem geld geven voor in het spaarpotje van zijn dochtertje.
Die avond weer lekker bij de Indiase ‘buurtjes’ gegeten!
De volgende dag zijn we na het ontbijt naar de haven van Kota Kinabalu gegaan en gekeken of we met een boot naar het eiland konden waar ziplinen gedaan wordt. Dat lukte!
Voordat je aan de zipline gaat, loop je eerst een stuk het bos in en vervolgens wordt je op een plateau in beugels gezet en je krijgt een handvat vast die aan een lange lijn zit en zo ga je met snelheid van eiland naar eiland, over het water!! Superleukkkk!!!
Lauran en ik gingen alle twee gelijk, ieder aan een andere lijn! Wat een plezier weer!!!
Willen we graag nog eens doen, maar dan ééntje die kilometers lang is. Waarschijnlijk weer ergens ver weg, hihi!! Tijdens de route weer naar beneden wandelend kwamen we nog twee grote varanen tegen! Mooie beesten zijn dit, 1 van hen was zeker 3 meter lang. Mooi op de film en foto kunnen zetten.
Enfin nog wat gesnorkeld op dat eiland en lekker gezwommen in het overheerlijke zeewater!
Daarna lekker weer een hapje gedaan en weer terug naar ons kamertje! Lekker geslapen!
Inmiddels maandag 29 oktober en onze neus in de richting naar Kuching gezet, daar waar we onze reis bijna 4 weken geleden begonnen zijn. We hebben een ticket geboekt en na anderhalf uur vliegen zaten we weer in Kuching.
We lieten ons met onze bagage buiten Kuching afzetten in een prachtig gelegen Homestay, in de berg van Santabulong. We hadden namelijk besloten de laatste 3 dagen lekker een beetje te chillen.
Heerlijk!
We hadden geluk, er was een kamer vrij! En wat voor één!! Uitzicht over de jungle, berg en zee. Je kunt het niet verzinnen. De mensen die deze Homestay beheren, namen ons ’s avonds mee om ergens te gaan eten! Zo gaafff was dat…en zo lekkerrr weer. Heerlijk tussen de lokale mensen in.
De volgende dag lekker uitgeslapen en boven op zolder was er een yogazaal. De eigenaar zelf is toevallig ook yoga docent, dus we mochten lekker gebruik maken van deze mooie ruimte. Lauran deed zijn Tai-Chi oefeningen en ik mijn Yoga ritueeltjes. Samen wat ademhalingsoefeningen gedaan en heerlijk een hele poos in stilte gezeten. Voor ons een feest!!!
’s Middags lekker gaan wandelen aan het strand. ’s Avonds beiden nog een Tai-Chi en Yoga sessie gedaan en heerlijk gaan slapen!!
Vandaag 31 oktober, onze voorlaatste dag in Borneo, morgen vliegen we weer naar huis!
We hadden inmiddels gezien, terwijl we gisteren aan de wandel waren geweest, dat je hier nog een trekking kon doen. Dat vonden we wel iets om onze vakantie mee af te sluiten!
Vanmorgen vertrokken en ‘verdwenen’ voor een aantal uren de jungle weer in! We moesten ons van te voren melden en uiteraard ook weer afmelden, toen we er weer uit kwamen.
Poeh, die was best wel pittig hoor!! Heel wat geklim en geklauter. Rechte paden waren er in het geheel niet. Over boomstammen, rotsen, bruggetjes, door water heen, met touwen werken om verder te stijgen, maar ook weer af te dalen. Tjong jonge….wat een trekking, maar wat was die leuk!
Wel écht vermoeiend en dat merkten we op het laatst, we maakten makkelijker uitschuivers, maar ja het had ook geregend, dus alles wat nat en glad. Ook WIJ!!! Als of we net onder de douch gestaan hadden!!
Eind middag kwamen we weer terug en zijn gelijk bij de Homestay in het zwembad gesprongen!
Heerlijke afkoeling!!!
We zijn nu net terug van een lekkere maaltijd in een Foodhall en liggen half van pampus op bed. Hihihi, we gaan zo nog even onze yoga en Tai-Chi sessies doen en dan heerlijk gaan slapen!!
Morgen vertrekken we rond 11.00 naar Kuching!
Daar nog wat struinen, want we vertrekken pas om 18.40 met het vliegtuig.
In Kuala Lumpur en Dubai moeten we overstappen en dan naar Brussel.
Het was voor ons een hele bijzondere fijne vakantie!! We hebben écht van alles genoten!!
Buiten onze avonturen, ook de nodige rustmomenten genomen!
Lauran en ik hebben deze vakantie als meer dan FANTASTISCH ervaren!
Zoveel verscheidenheid op 1 groot eiland!! Heel bijzonder!!!
We hebben heel veel mooie mensen ontmoet, we hebben veel mooie natuur gezien!
We hebben ook niet leuke dingen gezien en meegemaakt, maar dat hoort er allemaal wel bij!!
Alles is onderdeel van het leven!
We hebben 4 dagen voor ons vertrek besloten dat we naar Borneo zouden gaan, we hebben de gehele 4 weken niets gepland, en gewoon iedere keer op ons gevoel af gegaan. Je blijft het gevoel hebben van een zee van tijd, gewoonweg omdat er geen planning is. Wij hebben dat in ieder geval als heel prettig ervaren. Ook hebben we vele toeristische trekpleisters bewust laten gaan en ons écht tussen de lokale mensen bevonden! Op deze wijze kom je op plekken die zo ontzettend mooi zijn en waar de meeste mensen niet het bestaan van weten, omdat men de reisgidsen helemaal uitpluizen.
Niets mis mee hoor, écht niet, want ook dan kom je op mooie plaatsen. Maar het verschil is wel dat je dan veel minder tussen de lokale mensen je bevindt en zij weten juist die plekjes te vinden die vaak misschien niet groot zijn, maar wel groots in beleving!
Natuurlijk hebben wij ook dingen gedaan, waar toeristen waren, maar we menen het ook écht dat de sfeer dan toch anders is! Het van te voren niet weten waar je uitkomt, blijft een heerlijk avontuur!
En proberen wij thuis ook zoveel mogelijk uit te voeren, buiten onze ‘verplichtingen’, maar zien wat de dag je brengt!!
Lieve mensen, bedankt voor het lezen van onze verhalen!
Wij gaan weer lekker naar huis en dat voelt ook weer helemaal goed!!
Tot een volgende reis misschien!!
Liefs,
Lauran en Monique
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
